Het is donderdagmiddag en mijn zoon Mick is nu ook geveld door het buikvirus, wat al een aantal weken langs de Nederlandse velden trekt: Diarree en buikpijn. Ik weet zelf altijd op wonderbaarlijke wijze de dans te ontspringen. Ik heb zelfs alle kinderziektes gemist, behalve de waterpokken. Die heb ik uiteindelijk op mijn 34e gekregen en zaten op elke vierkante centimeter vanaf mijn kruin tot onder mijn kleine teen en alles daartussen. Ik heb er nog een foto van. Als dit verhaal honderd keer gedeeld of geliked wordt, zal ik 'm publiceren.
Ik heb 'm bij zijn moeder gehaald, want het is eigenlijk mijn dag.
'Kom je 'm om 12.00 halen?'
'Tuurlijk. Doe jij er nog een boterham in?'
'Is goed. Hij wil trouwens Monopoly met je spelen.'
'Oh shit, ik had gehoopt Mindcraft op de iPad, want ik heb nog een hoop te doen. Nou ja, dan dus Monopoly.'
Het is 13.00 en we gaan van start. Als een dolle koop in alles wat onder mijn Hoge Hoed komt. Ik speel altijd het liefst met 'De hoge hoed'. Het geeft me het gevoel van een circusdirecteur. Mick speelt met 'De ruiter'. De ruiter loopt vandaag voor geen meter, maar dat maakt Mick niets uit. Hij speelt het spel defensief. Hij zegt:
'Ik zorg ervoor dat jij niets kan bouwen. Ruilen doe ik niet. Dat gaat altijd fout.'
'Ah, van ruilen komt huilen.'
'Papa, verzin je dat nou ter plekke?'
'Nee, deze is niet van mij'
'Wel een goeie.'
Op een gegeven moment zit het spel op slot. Ik denk:
'Tjonge, wat duurt dit lang.'
Ik heb wel veel meer cash, dus tijd voor een dealtje:
'Zeg Mick, zou jij niet mijn Heerenstraat in Groningen willen hebben voor jou Velperplein in Arnhem. We hebben dan allebei een stad, kunnen we gaan bouwen en aan onze Cash-In gaan werken.'
'Wat is dat?'
'Nou als je geld in de pot gaat of naar mij, dan is het Cash-Out. En als het naar jou gaat dan is het Cash-In. Je moet wel iets hebben dat Cash-In genereert.'
'Ok, doen we.'
Ik knal vervolgens heel Arnhem vol met hotels, omdat hij eraan komt. En ja hoor, vol erop. Hoppa fl 60.000,- voor pappie en een rondje later weer fl 55.000,- op de Steenstraat. Ik pak ook nog even vlotjes de pot via 'Vrij Parkeren' en hij moet van pure armoede alles onder hypotheek brengen bij de bank, behalve de nutsbedrijven en het godvergeten Groningen. Hij heeft nog een paar duizend gulden en ik raak overmoedig.
'Ik ga je slopen, Mick.'
'Nee, hoor. Ik ga die hele stapel geld van jou wegspelen en sloop dan al die hotels van jou.'
'Dat lukt je nooit, man.'
'Jawel, ik heb namelijk vertrouwen dat het goed komt.'
Vervolgens ontwijkt hij Arnhem een rondje of vijf en met zijn salaris, dat hij langs 'AF' oppikt en wat nutsbedrijf inkomsten begint hij te bouwen en ondertussen raakt Groningen vol. We raken in een pat-stelling.
'Mick dit kan dagen gaan duren zo.'
'Oh, ik heb alle tijd, wacht rustig af en gooi de dobbelstenen als ik aan de beurt ben.'
'Ja maar, ik moet nog koken.'
Ik krijg geen enkele reactie terug van hem. Hij gaat gewoon naar het plafond kijken en speelt verder. Na een tijdje zeg ik:
'Zullen we dan nog een ruil doen?'
'Wat dan?'
'Ik wil graag de Coolsingel en dan krijg jij de Kalverstraat.'
'Goed, maar verder niets meer.'
Vervolgens gooien we al het andere bezit onder hypotheek, zodat we verder niet worden afgeleid. De situatie is nu zo:
Mick L. Jonkers (10) - Rood - Gas, water & licht, 020/050
Maurice Jonkers (45) - Groen - 010/026
Ik ben aan de beurt en vlieg gelukkig langs zijn Hotels in Amsterdam, kom langs 'START' en op 'KANS'. Ik pak een kaart en lees:
'GA VERDER NAAR HEERENSTRAAT.'
Betalen! Kosten fl 110.000,-. Ik denk: 'He, hoe kan dat nou?' en pak het stapeltje kanskaarten.
'Ja hallo. Je kan alleen worden doorgestuurd naar de BartelJorisstraat (FREE ZONE), de Heerenstraat (van MICK) of de Kalverstraat (ook van MICK), maar nooit naar Rotterdam of Arnhem (van MIJ). Das niet eerlijk.'
'Papa, je moet niet gefrustreerd raken, dat heeft geen zin.'
Een kwartier later ben ik failliet en telt hij zijn geld.
'Wist je dat ik fl 1.217.300,- heb?'
'Ongelooflijk en je was bijna dood.'
'Ja ik zei het toch. Het is een kwestie van vertrouwen, blijven gooien en bewegen, afwachten en niet gefrustreerd raken. Dan komt altijd alles goed.'
'Je hebt gelijk.'
'Nu ga je er zeker een stukkie over schrijven.'
'Ja, goed?'
'Ja hoor, ik hou van je verhaaltjes.'
Ik pak mijn nieuwe vulpen, die ik voor Sinterklaas heb gekregen.
Op de achtergrond hoor ik het volgende nummer: