top of page

Afwezig dus schuldig

Johan de Wit heeft het nu ook. De Nederlandse coach van de Japanse schaatsers heeft binnen de Olympische bubbel Corona opgelopen. Hij heeft geen idee hoe, maar gaf wel aan dat ze de bubbel niet waterdicht houden.


Veel mensen zoeken de schuld bij iets of iemand anders. En daar is niets mis mee. Sterker nog, het is zeer praktisch, lucht enorm op en het maakt zelfs gelukkiger.

Ik spreek uit ervaring. Ik heb de schuld nog wel eens bij mezelf gezocht, maar het voelde slecht. Ik kreeg stenen op de maag, steken in het hart en bitter uit de gal. Toen ik de schuld bij een ander ging leggen, ging er een wereld voor me open. Wat een zaligheid. Het haalde direct de druk van de ketel. Ik had er jaren eerder aan moeten beginnen. Sinds ik deze oeroude methode gebruik, heb ik ook geen last meer van bijvoorbeeld roos of droog haar. Integendeel een weelderige bos met krullen is het resultaat van wat internationaal bekend staat als 'the blame game'.


Nu is het wel zo, dat het goed toepassen van deze techniek om training vraagt. In het verleggen van schuld naar iets of iemand anders, kan er een vervelende situatie ontstaan bij de ander. Voor je het weet gaat die reageren. Het is van groot belang dat de ander geen weet heeft, dat u hem of haar wel kan schieten. En daar heeft de natuur dus iets moois op verzonnen en wel:


'Afwezigheid'

Een afwezige voelt niets van de gekregen schuld. Heeft er geen weet van en dat is essentieel in het functioneel werken van deze geluksmethode. Laat de afwezige nooit, ik herhaal NOOIT, weten dat u hem of haar de schuld geeft. U heft dan de kracht van de afwezigheid op en creëert als het ware een aanwezige. Die gaat u op zijn beurt u weer de schuld geven en dan krijgt u het slechte gevoel weer terug en daar wilde u nou juist vanaf komen.

Eigenlijk kent elk kind vanaf hun geboorte deze prachtige methode al en de praktische waarde ervan. Het is puur natuur en daarom doen mensen het ook al een eeuwigheid. Als het niet zou werken dan had de evolutie dit allang laten verdwijnen. Toch zijn er mensen die het onnodig hebben afgeleerd of het toch bij een aanwezige neerleggen. Voor hen zal ik een aantal potentiële afwezigen aangeven, die goed fungeren als schuldenaren. Maar alvorens deze tips te geven , wil ik wel benadrukken, dat het doel is om van uw klote gevoel af te komen, zonder dat het terugkomt. Het doel is niet, dat u gelijk krijgt of dat een ander zich rot gaat voelen, integendeel zou ik zeggen. Uw nare emoties moeten namelijk echt grondig weg en niet als een boemerang terugkomen.


Wat vaak goed werkt is een ex. Het maakt eigenlijk niet uit welke vorm van ex. Een ex-minnaar, een ex-baas of een ex-werknemer, u kunt ze allemaal gebruiken.


Ideaal zijn mensen die geografisch ver weg zijn: Presidenten, Russen of Chinezen. Zolang u er maar voor zorgt dat ze zo ver weg zijn dat de kans nihil is dat ze het op een of andere manier kunnen horen.


Ook een optie zijn onvatbare systemen zoals het kapitalisme, de overheid, de organisatie of 'die lui die daar achter zitten'.


Een laatste mogelijkheid zijn uw buren of vrienden, maar dit is echt iets voor gevorderden. Zelf doe ik het wel eens, maar ik heb ondertussen dan ook wat ervaring opgebouwd. Ik zie heel veel beginners zichzelf overschatten. Buren komen er dan toch 'via via' achter of een goede vriend staat achter u terwijl u over hem of haar staat te kletsen. Ik snap dat iedereen wat oefening nodig heeft, maar verzoek u dringend om buren of vrienden voorlopig even te laten zitten indien u nog een amateur bent. Richt u zich dan maar op Putin of op mensen uit de geschiedenis. Dode mensen doen het echt heel goed. Ze zeggen wel eens niets dan goeds over de doden, maar dat lijkt toch een achterhaald concept in dit systeem.


Tenslotte, wat zijn mooie vormen om een ander de schuld te geven. Nou, dat is heel persoonlijk. Ik zou zeggen, maak gebruik van uw talent. Ik doe het soms schrijvend of zingend, maar wil ook nog wel eens tijdens het houthakken of grasmaaien iets of iemand stijf vloeken.


De clou is, dat u het bij uzelf houdt en toch kwijt raakt.

Ik wens u veel succes en mocht het echt niet lukken, dat kunt u altijd nog 'old school' gaan en onze oosterburen gebruiken, al is dat wel een beetje uit de tijd.


bottom of page