top of page

De tent doorstarten

Ik hou van het circus. Als ik in de buurt ben van een circus of als er eentje in de buurt is, dan ga ik. Het mooist vind ik de dame die eerst in de piste haar voeten in haar nek legt en daarna in de pauze met een sigaret op de lip een suikerspin verkoopt voor drie euro.

Zij die ook suikerspinnen verkoopt
Circus artieste

Enkele jaren geleden las ik op het internet Circus Herman Renz failliet was verklaard. Ooit zat ik in die tent op de tribune en stond de directeur met zijn zwart gepoetste laarzen in het zaagsel tussen de artiesten. Na afloop kreeg ik net als alle gasten persoonlijk van hem een hand. Het bleek de laatste voorstelling. Het ging om een paar ton Euro, niet om miljoenen maar een paar ton Euro. Pijnlijk en ik heb contact gezocht met de curator.

'Goede morgen.'


'Goede morgen u spreekt met Jonkers. Ik heb interesse in de tent.'


'De hele tent?'


'Jazeker.'


'Heeft u wel ervaring met circus.'


'Nou ik heb jaren in een wereldcircus gewerkt. Ik heb er zelfs ooit een boek over geschreven.'


‘Oh, welk circus was dat dan?’


'Oh het heette AkzoNobel Specialty Chemicals, maar het heet nu Nouryon.'


‘Mmm, nooit van gehoord. En dat was wereldwijd zei u?'


'Jazeker ik heb getoerd in Noord- en Zuid-Amerika, Europa, Azië, het Verre Oosten, India en Afrika.'


'Kijk aan, dan heeft u dus ook ervaring opgedaan met wilde dieren?'


'Nou dat kan u wel stellen, ja. Het was wel een beetje een jungle.'


'Was u dan de dompteur?'


'Nee ik was meer de spreekstalmeester en soms speelde ik de clown.'


'Dus u heeft interesse in de hele tent?'


'Nou eigenlijk in een klein bij-tentje.'


'Echt waar niet de grote piste?'


'Ach een circustent is een circustent. Het gaat me niet om de grootte. Het gaat me om de kleur van het licht, de geur van het zaagsel, de klanken van het orkest en het zout van de popcorn.'


'Tja. We willen toch liever de hele tent in zijn geheel kwijt en niet in delen.'


'Oh, dat is jammer. Ik vind het sowieso jammer dat het circus verdwijnt.'


'Nou, we kijken nog naar een doorstart.'


‘Oh, dan wens ik u daar heel veel succes mee. Het circus moet namelijk blijven

zoals het is. Eigenlijk is dat de reden waarom ik u belde.'


'Nou, we gaan ons best doen. Is er nog een act in het bijzonder, waar u het meest van houd?'


'Ja, ik vind die acrobaten op een fietswiel altijd erg goed.'


‘Ah, kijk eens aan. Bent u zelf ook een fietser?'


'Nee, ik kijk graag naar fietsen. Ik heb er wel eentje, maar ik ga er nooit op zitten.

Het is een Bianchi, een grijze.'


'Dat is toevallig. Ik zoek nog een fiets. Ik wil wat gaan sporten.'


'Nou de mijne is te koop.'


'Ja, maar ik ben best een grote kerel.'


'Nou, ik kan het zadel wat hoger zetten voor u.'


'Wat moet ie kosten?'


'750 Euro.’


‘Mmm, mijn budget is slechts 550 Euro.'


'Nou we kunnen natuurlijk lang kletsen, maar we kunnen ook in het midden gaan zitten. Dan kunt u sneller gaan fietsen.'


‘Ok, deal. 650 Euro.'


'Mooi, dan krijgt u er van mij nog een gratis bidon erbij van BORA. Die heb ik ooit van Peter Sagan gekregen tijdens de Tour de France.'


'Geweldig. Wat een service! Fijn zaken met u te doen meneer Jonkers.'


'Insgelijks meneer de curator en succes met de tent.'

Uiteindelijk heeft Circus Herman Renz, met behulp van een goede vriend, een doorstart gemaakt. Gelukkig maar, want familiebedrijven, waar de directeur alle gasten kent en meer tijd besteed aan hen en zijn mensen, dan aan bijzaken, moeten altijd blijven bestaan. Het wordt anders een ‘Jungleland’ met ingehuurde roofdieren. Daar heeft overigens de grote Springsteen een meesterwerk over gemaakt met een woeste sax-solo van de veel te vroeg overleden Clarence Clemons.


bottom of page