(In memoriam Roger)
Ik ontmoette hem in 2014 en het klikte. Zijn naam was Schaap. Hij was egaal bruin, maar vroeger werd hij ook een blauwe genoemd. Zijn klankkleur was warm. Zijn strot van goud. Opeens vonden ze daar wat. Nadat het was verwijderd, zong hij verder. Na een poos hebben ze hem weer onderzocht. Een dag voor de uitslag hebben we nog gelachen. Ik zei: 'Morgen zegt die dokter tegen jou "U heeft iets geks in uw hoofd." en dan vraag jij: "Wat dan?" en dan zegt hij: "Nou ik denk dat u een artiest bent."'
De volgende dag stuurde ik hem een bericht.
'En, brother from another mother?'
'Niet goed, overal uitzaaiingen.'
'En nu?'
'Nu ga ik mijn gitaar pakken en spelen.'
Normaal zou dit hoofdstuk hier eindigen. Gelukkig zijn artiesten, schrijvers en kunstenmakers niet normaal. Het verhaal gaat dus ongewoon verder ergens aan de andere kant van de regenboog, waar blauwe vogels vliegen en dromen uitkomen...